زیبارویان طبیعت

قرن هاست که درخت یکی از مهمترین عناصر زندگی بشر بوده است. از یک طرف مقدمات توسعه بیشتر صنعت و فناوری و منبع تولید محصولاتی از قبیل وسایل چوبی ، مبلمان ، لوازم التحریر (کاغذ ، مدادهای مختلف) ، الوار و هزاران محصول دیگر محسوب می شوند و از طرف دیگر به منزله ریه ها ی یک شهر حساب می شوند و نقش مهمی در تأمین سلامت اعضای جامعه دارند که این مهمتر از موارد قبلی است.

با کاشت درختان سازگار با وضعیت آب و هوایی ایران وبا در نظر گرفتن آب و هوای خشک و کم باران کشور می توان محیط زیست را لطیف و با نشاط کرد. طبیعت و فضای سبز وسیله ای برای بقای انسان و حفظ زیبایی های شهر است و به عنوان یک میراث ارزشمند به همه انسان ها تعلق دارد.

آلودگی زمین یکی از کشنده ترین انواع آلودگی است. به این دلیل کشنده است چون ما نمی دانیم زمین به دلیل تنوع فعالیت هایی که انجام می دهیم و تصمیمات متفاوتی که می گیریم ، چه موقع آلوده می شود.

وقتی فعالیت های ما آب را آلوده می کند، ما این موضوع را درک می کنیم زیرا می بینیم که کیفیت آب رو به زوال است. به همین ترتیب، آلودگی صوتی ، نوری و تصویر قابل تشخیص است زیرا ما قادر به مشاهده یا احساس چنین آلودگی هستیم.

با این حال ، آلودگی زمین قابل تشخیص آسان نیست زیرا برای ما مشخص نیست چه عواملی باعث تخریب زمین می شود.

درخت از خشک شدن هوا جلوگیری می کند و با استفاده از ریشه های خود آب را از زمین به دست می آورد و پس از رساندن آن به برگ ها ، ذرات آب را به صورت بخار به اتمسفر تزریق می کند و به این ترتیب هوا را مرطوب می کند.

 مکان های مرطوب فضاهای سبز نیز به دلیل این ویژگی درخت ایجاد شده و باعث می شود انسان با ورود به چنین فضاهایی از لطافت هوا لذت ببرد.

ویژگی دیگر درخت این است که خاک را حفظ می کند، این موجود زنده با ریشه دواندن در خاک و جذب رطوبت، از فرسایش آن در برابر عواملی مانند باد ، گرما و سرما جلوگیری می کند.

با توجه به تحقیقات انجام شده گیاهان هوا را از آلودگی گازهایی مانند فرمالدئید و بنزن پاک می کنند. تحقیقات بیشتر نشان داده است که گیاهان خانگی هوای اطراف خود را از ذرات بزرگتر و آلاینده های آپارتمانی مانند آزبست ، ه کشها ، دی اکسید کربن ، مونواکسید کربن و سایر گازها، مواد شیمیایی حاصل از مواد شوینده ، حلالها و مایعات پاک کننده و الیاف پخش شده در هوا حاصل از پوشاک ، مبلمان ، پرده و فرش و همچنین قارچ ها و باکتری ها و دود دخانیات پاک می کنند.

امروزه توجه بیشتری به گیاهان به عنوان راه حل آلودگی هوا در شهرها می شود، زیرا گیاهان به طور طبیعی در فرآیند فتوسنتز کربن با جذب دی اکسید کربن و تبدیل آن به اکسیژن، کربن اضافی هوا را جذب می کنند. همچنین در طی فرآیند فتوسنتز ، برگ درختان مواد شیمیایی دیگری مانند اکسیدهای نیتروژن ، آمونیوم تولید شده در هوا ، بخشی از دی اکسید گوگرد و ازن را از بین می برند.

برگ درختان با جذب و نگه داشتن گرد و غبار و سایر ذرات موجود در هوا تا زمان شستشو و باران ، میزان گرد و غبار و سایر ذرات موجود در هوا را تا 75 درصد کاهش می دهند و تأثیر بسیار خوبی در بهبود کیفیت هوا دارند.

درختان مهمترین نقش را در زندگی انسانها و سایر موجودات دارند. آنها برای زنده ماندن و در نتیجه تمیز کردن هوا از دی اکسید کربن استفاده می کنند. هر درخت سالانه 22 کیلوگرم دی اکسید کربن جذب می کند و هوای تمیز و سالم را به ساکنان زمین می بخشد.

بسیاری از پرندگان و حیوانات لانه های خود را در درختان می سازند و از میوه های آن برای تغذیه خود استفاده می کنند.

چوب درخت یکی از عناصری است که توسط انسان استفاده می شود و از آن برای ساختن ابزاری برای زندگی خود استفاده می کند. البته استفاده از این امر آسیب بسیاری به بدنه این منبع ارزشمند وارد خواهد کرد.

این سبز قامتان در صورت وقوع سیل به عنوان یک سد محکم عمل می کنند و موجب نجات جان انسان ها و ساکنان دیگر کره زمین می شوند. اگر این موجودات نباشند ، فرسایش خاک باعث نابودی زمین و ایجاد مشکلات جدی خواهد شد.

از همه این موارد که بگذریم ، وجود درختان در طبیعت و دیدن آنها روح ما را تازه می کند که با هیچ معنای دیگری قابل مقایسه نیست.

ایرانیان از زمان های بسیار قدیم همیشه به درختان اهمیت زیادی داده اند. در ایران باستان درختان چنار، نخل و درخت سرو از اهمیت ویژه ای برخوردار بودند. درخت چنار هم به دلیل سایه گستری و فضای سبز و هم به دلیل اینکه هر ساله پوست می اندازد از نظر فرهنگ ایران بسیار ارزشمند است و به نظر می رسد تازه و جوان می شود.

بسیاری از شرق شناسان مجموعه کاخ تخت جمشید را به عنوان یک باغ سنگی زیبا یا یک بیشه تصور کرده اند. زیرا در برج های برجسته کاملاً نخلستان و درخت سرو دیده می شود و ستون کاخ ها یادآور درختان است. اهمیت درخت پس از پذیرش اسلام توسط ایرانیان ادامه یافته است؛ زیرا دین مبین اسلام با گسترش الگوهای شایسته زندگی ، همواره به مردم توصیه می کند که کارهای نیک از جمله کاشت درخت انجام دهند.

درخت موجودی منحصر به فرد است که تمام اجزای آن مورد استفاده قرار می گیرد. بشر مدتهاست که به دلیل معیشت خود و همچنین ساخت وسایل مورد نیاز خود به درخت وابسته است. حتی امروزه ، انسان بخش عمده ای از زندگی خود را از چوب می سازد. بنابراین می توان گفت که این درخت یکی از نعمتهای ارزشمند خداوند است و هر جا که درخت وجود داشته باشد ، آب ، آبادانی و زندگی وجود دارد.

توجه به این موضوع باعث شده است که بسیاری از کشورهای جهان برای محافظت از این نعمت خدادادی ، روزی را برای کاشت درختان اختصاص دهند و مردم را به کاشت نهال و درختان ترغیب کنند. البته نامگذاری چنین روزی بسته به شرایط آب و هوای هر کشور متفاوت است ، اما به آنچه همه ساکنان این سیاره مشترک دارند ، تلاش برای حفظ محیط زیست و گسترش طبیعت است.

در ایران 15 اسفندماه به نام روز درختکاری نامگذاری شده است و در طی آن مراسم مختلفی با هدف بیان اهمیت درختان و باغداری برگزار می شود.

اما این تازه شروع ماجرا برای درختان و طبیعت است و از 15 تا 22 اسفند به هفته منابع طبیعی اختصاص دارد. شاید بتوان نام این هفته را هفته خوشبختی درختان نیز نامید که باید آن را یک منبع ارزشمند و حیاتی برای بقای انسان دانست.

 برای اولین بار در سال 72 ، فردی به نام جولیوس استرلینگ مورتونکه  که در ایالت نبراسکا آمریکا زندگی می کرد ، فکر کرد که یک روز در تقویم را به کاشت درختان و منابع طبیعی اختصاص دهد. در آن زمان ، 10 آوریل برای این منظور در نظر گرفته شد و مردم بیش از 1 میلیون درخت کاشتند.

 پس از مدتی ، این تاریخ به آخرین جمعه آوریل منتقل شد و از آن زمان ، سایر کشورها مانند ایران به تدریج وارد این عرصه شدند و یک روز را در تقویم خود به عنوان روز درختکاری وارد کردند.

همه ساله در جنگل های شمال ایران ، شاهد حوادث ناگوار مانند قاچاق و آتش سوزی هستیم. این وقایع جنگل ها را با سرعت بسیار بالایی از بین برده اند و با روند آهسته بازسازی جنگل ها هم خوانی ندارد. معمولاً در فصل گرم سال، آتش سوزی جنگل بیشتر می شود.

 طبق آمارهای منتشر شده ، در شش سال گذشته ، حدود 120 هزار هکتار جنگل و مراتع سوختندکه در مقایسه با کل حجم جنگل های 3،400،000 (سه میلیون و چهارصد هزار) هکتاری ما قابل تعمل است.

از ابتدای زندگی بشر ، طبیعت برای انسان ها سخاوتمند و بخشنده بوده و همواره دست  دوستی را برای آنها دراز كرده است ، اما در عوض رفتار انسان با او خصمانه شده و هرگز دست دوستی خود را نفشرده است ، جنگل هایی كه درختانش هر روزه میسوزد و قطع میشود نابود میشود.

با تخریب یک جنگل ، علاوه بر از بین بردن یک محیط دلپذیر برای گردشگری ، شاهد تخریب هزاران درخت هستیم که به افزایش آلودگی هوا و حیواناتی که به دلیل از بین رفتن محیط زیست از بین رفته اند ، کمک می کنیم و با مشکلاتی همچون انقراض گونه های جانوری نادر مواجه می شویم.